Ѕвезди на Капитализмот

Чувствувајќи се во некоја депресивна сосотјба најдоброто нешто кое што можам да го наравам е да пишувам во овој секогаш позитивно - протестирачки склонен кон анализа авантуристички сајт (блог).

Whatever.

Некои работи смрдат тука. Почнувајќи од обичното станување наутро и гледајќи го истиот просјак кој ме мисли за богат белез и ми бара пари/цигара секое утро продолжуваќи со freaking капиталистичкиот начин на функционирањето на државата - завршувајќи со неможноста да се спие некогаш навечер поради некои не-за кажување пред народ причини.

You're God if you have money.

Да се биде вештачки насмевнат и љубезен е убиствено тешко. Тоа те уништува. Тоа е уметност, нешто што го учиш и го правиш. Ти ставанува навина. Таков си. Ако не си, ти не си оној кој може функционално да комуницира со нас, ти си from the hood ти не си наш Social Class. Ти имаш акцент. Ти си тој што ми ги разчистува чиниите од маса. Ти си ми келнерка која ми се смее за да и оставам поголем бакшиш и ми тресе задници насекаде. Ти со оној кој ми паркира кола кога јадам во ресторант. Ти си онаа што ми чисти соба. Оној што ми го носи багажот, што ми носи јадење во соба, ме вози во такси, вози камион и го чисти подот на кој газиш.

Е тоа ти е капитализам baby.

Јас сум Американец, јас сум богаташ во Македонија. Успешен. Имам пари и ги земам од тебе. Јас сум сопстеник. Ти што ми работиш во фирма. За тебе не плаќам даноци, не ти плаќам осигурување, те терам да работиш прекувремено и да те убедувам дека ти плаќам. Те отпуштам од работа ако збориш многу. Јас сум ти Бог. Имам пари. Профитирам.Кога ќе бидеш ти како мене?Никогаш. Ти не си роден да бидеш таков. Ќе молчиш и ќе работиш од шест до шест.

Ти си овца. Народот е овца.

Мене ме штитат пријателите - капиталисти, системот. Не оној матрикс систем туку оној што го изградил човековиот (не)доволно развиен мозок кој не моше да си направи добро на себе си. Не може да креира Утопиа која очевидно не е возможна. Утопиа на системот, за нештата околу себе си, за животот. Капитализмот е тука, тој цвета, се наога во секоја пора од твојот живот, од секој составен дел на твоето општество, тој е некој висок систем на управување. Тој е неуништлив. тој е кучка.

Всушност и постов е дел од овој капиталистички систем. Мојот мозок мисли поради енергијата коај ја добивам од храната која ја купувам од продавнициата од која човекот живее и купува стока од друга. И се е приватна сопсвеност тука.

Како да се бориш?

Да избегаш и никогаш да не се вратиш. Некаде во планина и да живееш сам.

Да те снема психички. Да бидеш сам со мислите си.

Да протестираш да собираш потписи.

Тој е тука. Баравте - добивте.