За мене, Бугарите и Македонците

*Мое видување после постот на .Анти.

Секогаш спорот меѓу Македонија и Бугарија сум го наоѓал за банален, нешто за кое никогаш не вреди да се расправа. Додека учев четири години во Бугарија сум чул и сум дискутирал на тоа прашање најмалку милион пати и никогаш не дојдов до одговор кој може да ме доближи или да ме убеди во вистината на една или друга страна. Мојата потполна незаинтересираност се зголеми со одминување на времето кое го поминувавав таму. И сеа као демек сум се бугаризирал а? Разликите меѓу нас новодојдените студенти во Бугарија со Бугарите беа големи не само заради начинот на кој се однесуваме, зборуваме, мислиме туку и за начинот на кој што го движиме секојдевието. Одењето и живеењето на еден студент во Бугарија е преживување на културен шок. Се сметавме себе си за странци и не сметаа за странци.

Кога дојдов ги сметав Бугарите за странци поради тоа што насекаде имаат место каде што се продава евтино еспресо измешано со вода за триесет стотинки и заради фактот што луѓето толку многу го пиеа. На улица, на автобуска станица, во болница, пред факултет, во канцеларија, во банка, пред хотел. Пиењето на `длго кафе с сметана` не би беше познато мене. И не само тоа, наплаќањето на веце по педесет стотинки, возењето во трамвај, метро, продавање на турбо фолк ЦД-а на места на кои никогаш нема да помислиш дека се продаваат, баничка со боза, правењето „на здравје“ на секои пет минути, начинот на облекување, смешни зборови на кои потајно се потсмеваш со твоите пријатели до ден денеска, секс шопови, геј клубови и демек Бугарки со слободни сексуални размисувања. Демек, Бугарија била земјата во која си ги остварува секој Македонец своите сексуални мечти. Македонските адолесценти се хероји во очите на своите другари од Македонија кои не ја имале таа среќа да ја учат во Бугарија. Во Бугарија е се полесно, во Бугарија е се поефтино. Илиенци е првата трговска дистанца на македонскиот шопер, бугарските стриптиз клубови и проститутки се една од дестинациите во бурните емоции на Македонците. За еден Македонец за спие со Бугарка е гордост, Македонките за Бугарите се палави и малку недофатливи. Ако една Македонка спие или оди со Бугарин е срам за уши на некои луѓе. За еден Бугарин да оди со Македонка е знак за двоумливост и непознатост за неговите родители. Ако еден Македонец донесе Бугарка во Македонија таа е секогаш тема на разговор на роднините и озлобените комшии. Ние, самите помеѓу себе си ги стваравме тие разлики и тоа многу често го правевме намерно. Бев наоѓан како странец помеѓу Бугарите затоа што слушам музика кој не е позната за нив, книгите кои ги читав, ајварот кој го јадев и тоа што уживав некои привилегии кои тие не можеа. Бев наоѓан странец заради тоа што викав „ако“. Многу од нив ја сметаа Македонија за многу понапредна земја заради која си полнеа гради многу Македонци или пак заостаната земја со народ на кој што му е испран мозокот од Тито. Тие не веруваа дека за времето на Тито моите живееле убаво и изградиле свои домови и кариери, за разлика од нив кои ги немале тие привилегии за времето на Тодор Живков.

Спорот и фрустрациите од него не беа само потикнувани од цимерот, комшиката од соседната соба туку и од професорите кои најчесто даваа кратки но многу смислови коментари, прашања или реплики. Многу ретко имаше некој кој ќе ја подржи гледната точка на 18 годишно момче кое за прв пат излегува од дома и со ентузијазам го учи тоа на што се запишал или препишува на испити затоа што неговите родители доктори го испратиле да учи Медицина во Варна затоа што во Бугарија повеќе се наблегало на практиката. Да, може е точно. Точно е дека постои дискриминација на Бугарите во Македонија. Постои и дискриминација на Македонците во Бугарија. Се слушаше дека една Македонка не ја примиле во еден Бургаски ресторант на работа затоа што била од Македонија и затоа што зборела многу смешно. Еден мој пријател Бугарин бил исвиркан од Македонци во една скопска бурекџилница.

Според мене еден интелигентен човек никогаш нема го потикне тоа прашање затоа што ствара разлики меѓу луѓето и става бариери меѓу нив. Сега, далеку од местото каде што се создава тој спор за тоа дали си Бугарин или Македонец не е важно. Со Бугарите работиш, со нив се дружиш, одиш во Бугарски продавници, јадеш, пиеш кафе, живееш со нив или создаваш семејство со нив. Јас делам секојдневие со Бугари и ги чувствувам блиски како мојот Македонски народ. Начинот на кој што зборувам Бугарски е како на Бугарин роден во Бугарија и мојата цимерка особено кога ќе голтне неколку чашки со алкохол почнува да ме бакнува и ми вели дека ќе ме памети цел живот.

Јас ги сакам Бугарите и Бугарија заради тоа што ми го дадоа образованието, ме стегнаа како личност и ме научија да размислувам. Ги сакам заради тоа што создадов пријателства кои ги паметам цел живот и девојки со кои што сум поминувал неверојатно. Ги сакам заради комшиката од преку врата која ми идеше на македонско кафе, за колегата кој идеше кај мене да зема протоколи. Заради цимерот кој си ги миеше чорапите во судоперот и за милин мали ситници. Ја сакам Бугарија и ги сакам Бугарите.

Јас ги сакам различностите, тие не треба да не разделуваат.

Бобан