To blog or not to?

Еве ги архивите:

• април 2005
• мај 2005
• јуни 2005
• јули 2005
• август 2005
• септември 2005
• октомври 2005
• ноември 2005
• декември 2005
• јануари 2006
• февруари 2006
• март 2006
• април 2006
• мај 2006
• јуни 2006
• jули 2006
• август 2006
• cептември 2006
• октомври 2006
• ноември 2006
• декември 2006
• јануари 2007
• февруари 2007
• јуни 2007
• септември 2007

Имигрантска душа

Се разнежни мојата имигрантска душа...

Рандом

Недостаток на инспирација.

Да пишувам за колешката лезбејка која живее во Саут Сајд гетото во Чикаго и која се крка со кокаин пред да дојде на работа, и ли за колегата кој е микс од неколку националности со преголема доза на тестостерон во себе кој што кога се движи имам чувство дека подот ќе почне да се крши? Или за менаџерот евреин од работа кој некогаш бил многу познат фјелтист и завршил како менаџер на кофи шоп? Или за колегата кој е ХИВ+ и работи во кофи шопот затоа што огромната корпорација му плаќа здравствено осигурување? Или за оној обичниот американец кој на дваесет години решил да излезе од дома, да живее сам и да се бори за она што се бори секој млад американец во неговите дваесети... Жена/Маж, куќа, убава кола, убаво платена работи и секако куче. Или пак општо за оној американец кој успеал да најде работа на која работи од девет сабајле до пет поручек пет дена во неделата и секогаш има слободни викенди... Или оној американец кога ќе отиде да си купи кафе од некој кофи шоп не му прави впечаток дали ќе потроши петнаесет или педесет долари?

Или за состојбата на македонците, бугарите, србите во Чикаго. Или кои работи би можел да ги направи еден имигрант кој не ми би можел никогаш да ги направи заради не слободата во земјите од кои потекнуваат? Или за себе си?

Компири

Врвот на балканскиот адвертајзинг во Америка.

Турбо фолк збиднување

Бугарска пејачка. Некоја си Кали. Ресторант Бугарија. Чикаго. Бугари, Македонци, ресторанот врие од луѓе.. Се точи, вино, ракија. Се јаде Бугарско мезе, бугарски ќебапи и типични бугарски специјалитети. Телевизија Планета оди во фон. Оговарање на велико. Не може а да не се забележат успеаните Бугари и Македонци во Чикаго. Младо момче во неговите 25ти и се приближува на пејачката и и шепнува нешто на уво....

Нашава го фаќа микрофонот и вели:

"Абе хубав си... Но ако още веднъш ме барнеш за гъза, ще ти прасна една"..

Се раширува несопирлив смев во ресторанот...

Уште еднаш си ветив дека нема да посетам никакво турбо фолк збиднување.

Зимски сон #1

Авторот на Озборувач е тука уште на истото место... Дневната рута му е работа - дома - работа - пријатели - заболекар - дома - некој американски бар од време на време и пак работа... Се бори со бурната зима во Чикаго и пред да излезе од дома мора да облече неколку слоја на алишта почнувајќи од ѕиври и завршувајќи до шали и ракавици. Времето дома најчесто го поминува со цимерките пред телевизор гледајќи американски сапуници, филмови, Ен Би Си Вести или дабавлју џи ен Чикаго. Многу често на масата се наоѓа некој шише со отворено Кијанти или Мерлот вино или Т`га за Југ ако некој решил да отиде до балканската продавница со некој видео изменет специјалитет (поради недостаток од продукти) од Македонската / Бугарската кујна секогаш презачинета барем во мојата чинија. Бад лајт или бадвајзер се многу често присутни...

Есента а особено зимата секогаш го депресирала и многу често мислата го води на кај своите во Македонија иако многу добро знае дека многу повеќе местото му е тука во Америка отколку некаде на балканите... Мислејќи за себе си, земјата во која е роден реши да посети една Македонска црква која не далеку се наоѓа од местото каде што живее. И ја најде затворена. Наоѓајќи го сето тоа комично не може да поверува кога забележа дека на на вратата на црквата се наоѓа реклама за пица.

Од кога црква затвора во три саат поручек? Што убаво си беше атеист. :)

Нешто што авторот го разбра е дека повеќето луѓе околу него се осамени а тоа не се само Американци туку и свежо печените балкански имигранти... Најчесто врските / сексуалните доживувања се случуваат Бугарин/Македонка - Македонец / Бугарка, Бугарин/Бугарка - Македонец / Македонка. Од време на време се вклучува некој/а Србин/Србинка, Романец / Романка или некоја соседка од поисточна Европа. Сум останал со впечаток дека флертувањето и создавањето на пријателства на новопечените имигранти им оди потешко со Американци веројатно поради јазичните / културните разлики. Дури сега го разбрав одговорот на прашањето: "Зошто македонските ергени / моми од Америка си бараат жени / мажи кога ќе се вратат преку лето?". Мажот балканец најчесто некој мачо тип бара жена која ќе му пере, готви и чисти и не треба да е промискуитетна. Колку помало сексуално искуство имала толку подобро. Жената имигрантка пак водена од влијанието на општеството во кое израснала го бара мажот покровител на семејството во кое се се одвива по некои норми и поделби. И почитува авторитети - а авторитетот е нејзиниот маж... Авторот има чувство дека многу од нив живеат и сакаат да живеат како што живееле нивните родители. Интересен е фактот што тие луѓе одбиваат да се Американизираат со години дури понекогаш и цел живот и верувале или не - не научуваат да зборат Англиски и секогаш си го носат македонското во себе и никогаш не можат да го прифатат Американското за нормално.

Добар дел од нив успеаваат да се американизираат делумно или целосно некој од нив делумно или целосно загубувајќи го контактот со земјата од која се родени. Кај тие луѓе балканското најчесто се познава по мали ситни навики кои не ги прават американците како не мачкање на путер на леб, јадење на леб / салата / главно јадење со исто време, јадење на мајонез со помфрит за кои американците најчесто би рекле:

You eat mayo with your fries?