Day off. Ден кога обично правам нешто кое (не) го правам другите денови. Освен што се обидувам да ја сфатам американската перачка и сушачка технологија од 60-тите години и се обидувам да не ја ударам машината кога ќе ми ги голтне quarter-ите (тоа ме прави да одам до најблиската продавница) одам во downtown.
It's sometimes too big for me.
It's sometimes too fancy for me.
It's sometimes too unknown for me.
Се обидував да го најдам ресторантот во кој работи еден мој пријател и се обидував да се ориентирам неуспешно со East, West, Norht, 300E Illinois St. Fuck it, ќe aкам по центар. Се чудев кај да одам. McDonalds. McChicken and Fries. Ops. Гледам цените поскапи од колку кај мене во мало. 2000 калории - браво. Надебелувам. Брзо и сравнитело ефтино. Нема што друго да се јаде. Starbucks - малку поразлична приказна. Кафе - mocha со чоколадо плус уште 200 калории.
И се чудев каде да одам.
Сите има некоја цел. Се беше големо. Секој одеше некаде. Еден трчаше да не го испушти метрото. Девојката која одеше зад мене презакажуваше состанок и изгледаше толку професионално а беше толку обична. Брачна двојка ги носеа нивините близнаци во раце. Две лезбејки се водеа за рака. Toxedo облечен трчаше на состанок.
Лугето ми изгледаа ко роботи. Чудно.
Carpe Diem.
Нема коментари:
Објави коментар