Психоделичен циркус

Толпа од шимпанза стоеа пред огромната зграда. Ова зграда и значеше нешто на нив... Планираа да пробаат да се вработат. Сонцето ги допираше нивните црни лица и нивните долги раце ја допираа земјата а нивните црни вилици јадеа банани. Горилите стоеа во огромната зграда смеејќи им се.

- Погледни ги овие Шимпанза. Колку се банални. – рече г-н Митрев главниот горила.
- Смешни или не, мене не ме засега тоа. Проблемот е дали ќе успееме да ги направиме Горили? Ќе успееме ли да ги претвориме нивните шимпанзовски умови во паметни горилиски? – рече г-н Стојков
- Мислам дека да, ќе користиме субстанци, хемикалии и психичка тортура. Ќе живеат во една психоделична земја сега, во еден вистински свет.

Шимпанзата не можеа да ги видат брзаа нанекаде. Ги пишуваа нивните
автобиографии и лажеа што учеле порано. Се групираа по двајца, тројца а некаде и четворица. Оние кои повеќе на едно купче се знаеа од скоро или работеле на исто место до скоро. Збореа за се и сешто а највеќе за горилите.

- Знам, сум чул дека за да работиме во циркузот мора да не направат горили – рече загрижено шимпанзо.
- Лажат бе. Нема врска. И да се работиш во циркуз пак ќе си останеш шимпанзо. – рече друго.
- Знаеш никој не знае што е всушност работа. Никогаш нема да станам горила. Ова сум јас, јас сум Шимпанзо. Нека мислат што сакаат за мене. – рече трето шимпанзо.
- Не сум чул ништо вакво досега. Што е проблемот? Зошто сакаат да не направат Шимпанза? – рече четврто Шимпанзо.
- Што сакаат нека прават. Дојдов тука да работам и заработам. – рече петто Шимпанзо.
- Не рекоа ништо. Не са ни рекле ништо. Не се спомнале ништо во врска со било какво станување на горила. Не можам ова да го издржам се враќам во Шампанската Република. – рече загриженото Шимпанзо.

Како што Шимпанзото си заминуваше, друго Шимпанзо ги запраша:

- Слушнав дека зборите за некакво станување на горила. Неможете да станете горили, веќе сте. Се преправате дека не сте. Погледнете се. Личите на горили, ги имате истата боја и истите навики. Не се преправајте дека ова нешто не го знаете. Ако ова не ви се допаѓа, фаќајте го патот.

Останатите Шимпанза го погледнаа, прашувајќи се кој би можело ова да биде кој им вели дека се горили а не Шимпанза, си ја продал душата и станал Горила. Веќе ги фати страв да зборуваат за ова нешто отворено.

- Само збориме што се зборува за Горилската Републка. Нема да збориме веќе а и не сакаме да збориме.

Главниот Горила г-ин Митрев зборуваше со своите соработници. Шипанзото ја отвори вратата и рече

- Овие пак зборуваат овде. Знаат за нашиот план. Зошто не разберат? Горилите се наши пра-татковци. Не сакаат да чујат за обединување на Шимпанската и Горилската Република.
- Нека зборат. Не можат да сторат ништо. Ова е анархија тука. Во овој случај јас сум крал а тие се потчинети. – рече г-ин Митрев.
- Се плашам дека ова може да создаде конфликти. Можат да се зажалат до судот за мајмунски права.
- Нека ги. Но нашата скриена цел е обединување без знаење на очите на Мајмунлундија. Остави ги. Јас морам да одам.

Г-ин Митрев ја напушти собата и почна да пее”

Кој сака да стане Горила
Кој не сака да биде Шипанзо?
Ајде сите да ве чујам
Горила, Горила, Горила

Престана да пее кога се приближи до обезбедувањето.

-Во ред. Ајде пушти ги. Еден по еден.
- Драги Шимпанза. Од причина што сте премногу луѓе овде не можеме да имаме контрола кој влегол а кој не. Затоа еден по еден со вашите автобиографии на интервју. Има работа за сите во циркузов.

Еден по еден, влегуваа во огромната зграда и го бараа местото каде што ќе ги интервјуираат. По ѕидовите можеа да ја видат Дарвиновата теорија, но не онаа вистинската но туку според рецептот на Горилите.

Еден од можните идни Шимпанза влезе во собата и од таму слушна.

- Влези, не срами се. Кажи ми: Зошто Дарвиновата Теорија е грешна?

А и така е можеби. Дарвиновата Теорија е можеби грешна.